Geïnspireerd door de Gorgelrijmen van de bekende Dordtse dichter Cees Buddingh' (1918-1985), waarbij eigenlijk iedereen wel kennis heeft gemaakt met het vermaarde gedicht De Blauwbilgorgel. Deed ik ook een poging om een tekst, maar vooral in tekening, iets op papier te zetten. Wanneer het gedicht met bovenstaande tekeningen zou worden geïllustreerd sluiten deze van links naar rechts aan bij de verschillende strofen. Wie de illustraties wat groter wil bekijken moet er even op klikken.De Vrommel tekst: Marja Visscher
Er was eens een akelige oude Gruwelaar
die maakte zijn eigen eten klaar.
Maar 't smaakte hem vaak niet zo best.
Haalde daarom de Vrommel uit zijn nest.
Uw opdracht bestaat, beste Vrommel
keuze te maken uit alle eetbare rommel.
Trek de wereld in en neem een hap ervan.
Lukt het je niet, verdwijn jij in de pan!
De Vrommel, als door een wesp gestoken,
proefde de grappel, ahjak bespoten!
Vloog direct door naar Lanterfant
nam spontaan een hap uit diens achterhand.
Een zurige smaak welde op in zijn maag,
beter rauw of gekookt, was hier de vraag.
Teleurgesteld vloog hij door naar de Vlaak.
Haar advies? Een Zems schoon aan de haak.
Verderop zag de Vrommel een Zemzekind
Ging recht op zijn doel af, daalde gezwind.
Hapte verlekkerd in haar vol rode lippen,
die hem sensueel heen en weer deed wippen.
Bij Zemzekind, blond, knap, goed gebekt,
was plotsklaps vrij veel agressie gewekt.
Ze tongzoende Vrommel met veel lust,
beet toen zijn tong eraf, terwijl ze hem kust!
Het Zemzekind smaakt echt het allerbeste,
maar zonder tong zal het zijn spraak verpesten.
Wat is nu de moraal
van dit verhaal?
De oude Gruwelaar baste tot Vrommel:
'Wat staat er op het menu, voor de drommel?'
Vrommel: 'Zzzzzmmmm', probeerde het even.
En zo is het voor altijd gebleven.....
